سالن نمایش وُکسی تِیْهو، احاطه شده توسط یک ساختار فولادی شبیه به یک جنگل بامبو، در چین افتتاح شد.
سالن تئاتر شهر وُکسی، شهری در نزدیکی شانگهای در شرق چین، توسط معماران موسسه استیون چیلتون طراحی شده است. همچنین این مکان به عنوان محلی دائمی برای نمایش های آبی که توسط کارگردان بلژیکی تئاتر، فرانکو دراگون، طراحی شده است، مورد استفاده قرار می گیرد.
ظاهر گرد سالن وُکسی مستقیماً از پارکی در همان نزدیکی به نام دریای بامبو، که بزرگترین جنگل بامبو در چین می باشد و جایی است که استودیو وست لاین اوایل امسال دروازه ای بزرگ با پوشش بامبو ایجاد کرد، الهام گرفته شده است.
استیون چیلتون، مدیر موسسه معماران استیون چیلتون، مستقر در لندن، می گوید:”اگر در این منطقه بزرگ شوید، پارک دریای بامبو یک بازگشت خاطره انگیز به روزهای خانوادگی، سفرهای مدرسه و مکانی مطلوب برای دیدارهای عاشقانه است.”
او به دزین گفت: “من سالها قبل با دیدن صحنه معروف مبارزه بالای درخت، در فیلم “ببر غران، اژدهای پنهان”، از این مکان آگاه شدم و تحت تأثیر ویژگی های فضایی باورنکردنی جنگل بامبو قرار گرفتم.
این ساختمان شامل یک سالن تئاتر ۲۰۰۰ نفره در مرکز خود است، که در یک بنای رنگ شده با دیوار های شیشه ای تمام قد پیچیده شده است.
در اطراف این هسته پرده ای از ستون های فولادی زاویه دار قرار دارد که از نظر بصری به گونه ای چیده شده اند که سالن را می شکافند.
چیلتون می گوید: “بودجه به ما اجازه می داد ۳۶۵ ستون داشته باشیم در حالی که هدف ما این بود که تا حد امکان بصورت بصری نمای استوانه داخلی ساختمان تئاتر را بشکنیم.”
وی ادامه داد: “من همیشه کار اندی گلدزورثی را تحسین می کردم و سعی می کردم از رویکرد او در ترکیب چندین شی مشابه، به گونه ای که غنای بصری غیر منتظره ای را در پی داشته باشد، تقلید کنم.”
“ما تعدادی از تکنیک ها را، برای به حداکثر رساندن تداخل بصری ستون ها از دیدگاه های متعدد در اطراف ساختمان، مورد بررسی قرار دادیم و بر اساس رویکردی که کدگذاری یک سیستم چند عاملی و تغییرات دستی قدیمی را ترکیب می کرد، تصمیم گیری کردیم.”
ستون ها از سایبانی متشکل از لوورهای آلومینیومی با روکش طلایی پشتیبانی می کنند که تداعی سایبانی در جنگل بامبو است. این لوورهای سایبان و ستون ها، سایه ای روی ساختمان ایجاد می کنند تا به خنک شدن آن کمک کنند.
چیلتون بیان می کند: “سایه بان و ستون های اطراف، سایه زیادی در تمام طول سال بر روی نما ایجاد می کنند و بار سیستم گرمایش و تهویه را در طول عمر ساختمان به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.”
این سالن بخشی از یک برنامه توسعه فرهنگی جدید در ووکسی است و به عنوان مرکز اصلی آن طراحی شده است.
او می گوید: “من نمی گویم که ساختمان نمادین طراحی شده است، اما مشتری مشتاق بود که ساختمان روایتی بصری را در خود جای دهد، که برای مردم منطقه آشنا و برای بازدیدکنندگان قابل دسترسی باشد.”
“این امید وجود دارد که تمایز بصری سالن هویت جدیدی ایجاد کند، که به هدف توسعه دهنده برای ایجاد مقصدی که فرهنگ آن منطقه را پاس بدارد، کمک کند و در عین حال از رویکرد تقلیدی بکار گرفته شده توسط دیگران جلوگیری کند.
بدون دیدگاه