نگاهی اجمالی به کیفیت اقتصادی استفاده از انرژی خورشیدی در ایران و نیز معرفی دو نهاد با رویکرد انرژی های غیر فسیلی مد نظر بوده است.
اگرام استفاده از واحد های خورشیدی
آبگرمکن خورشیدی
نیروگاه برق خورشیدی
اگر تنها یک درصد از صحراهای جهان به نیروگاههای حرارتی خورشیدی مجهز شوند ، همین مقدار برای تولید برق سالانه مورد تقاضای جهان کافی است.
یک سطح ۳ الی ۴ متر مربعی کلکنور خورشیدی به همراه یک منبع ۲۰۰-۴۰۰ لیتری عایق شده می تواند در روزهای متوسط آفتابی حدود ۲۰۰-۳۰۰ لیتر آب گرم ۶۰ درجه سانتیگراد تولید کند.
میزان تابش خورشیدی در ایران ۲۰۰۰ kWh/m2/yr یکی از بزرگترین مقادیر درجهان است که برای نمونه بیش از دو برار میزان تابش متوسط خورشیدی سالانه در آلمان است.
با نصب یک سیستم انرژی خورشیدی شامل ۳ کلکتور با سطح هر کلکتور۹ مترمربع و ظرفیت منبع ۴۰۰ لیتر می توان ۶۹% انرژی مورد نیاز برای گرم کردن آب مصرفی یک ساختمان نمونه دو طبقه معمولی با ده نفر سکنه را فراهم کرد.
اگر تنها یک چهارم ساکنان شهر تهران ، اقدام به نصب سیستم های گرمایش خورشیدی نمایند ، درآمد خالص برای اقتصاد ایران در یک دوره ۲۵ ساله به ۱۸۰۰ میلیون دلار خواهد رسید .
بد نیست کمی نسبت به این آمار و ارقام حساس باشیم. حتی اگر فرض شود که با دریافت وام از بازارهای مالی بین المللی با نرخ بهره ۳% به حمایت از تاسیسات خورشیدی بپردازیم ، با در نظر گرفتن کاهش مصرف سوخت در خانوارهای ایرانی و قیمت هر بشکه نفت حداقل ۴۰ دلار ، تاسیسات حرارتی خورشیدی به ازای هر ساختمان دو طبقه درآمدی معادل ۱۶۸ دلار خواهد داشت.
و با فرض عمر مفید ۲۵ ساله ، هر یک از تاسیسات خورشیدی می تواند ۴۲۰۰ دلار سود خالص اقتصادی (درآمدهای اضافی نفت منهای سرمایه و هزینه نگهداری) را در این دوره حاصل کند! تازه از اثرات کاهش گازهای گلخانه ای و آلاینده ها در شهر صرف نظر کردیم و فرصتهای شغلی ایجاد شده از این منظر را نادیده گرفتیم.
این فن آوری ، تکنولوژی جدیدی نیست. در استرالیا سیستمهای انرژی خورشیدی در دهه ۵۰ میلادی ظهور کرد و اکنون صنعت استرالیا سالانه ۱٫۵ میلیون واحد سیستم آبگرمکن خورشیدی را تولید می کند . دربعضی مناطق شمال استرالیا ، گرمایش آب خانگی تقریبا به طور کامل با به کارگیری انرژی خورشیدی انجام می پذیرد.
چین بزرگترین تولید کننده و مصرف کننده از آبگرمکن های خورشیدی است که این حرکت را از روستاها و شهرهای کوچک آغاز کرد و در حال آبگرمکن های خورشیدی به شهرهای بزرگتر نیز راه پیــدا کرده اند.
شکی در اثربخشی اکولوژیکی سیستمهای خورشیدی نیست ؛ کارآیی این منابع نیز اگر چه شاید به طور کامل رفع نیازهای مصرف انرژی کشور را نکند ، اما درصد بسیار بالایی از این نیازها را مرتفع می کند. اما بحث اصلی بر سر مقبولیت اجتماعی این منابع با توجه به کارایی اقتصادی آنهاست .
در واقع سوبسیدهای کلان کنونی برای کنترل قیمت انرژی ، از ایجاد وتوسعه بازاری مساعد برای استفاده از تکنولوژیهای مرتبط با منابع انرژی تجدید پذير ، به ويژه برای سرمایه گــذاران خصوصی ، ممانعت می کند.
بارقه های امید ، معرفی دو نهاد
- ازمان انرژیهای نو ایران « سانا » از سال ۱۳۷۴ تلاش خود را برای دستیابی به اطلاعات و فن آوریهای روز دنیا در خصوص استفاده از منابع انرژیهای تجدید پذیر، پتانسیل سنجی و اجرای پروژه های متعدد خورشیدی و . . . آغاز کرد.
سانا عمده فعالیت های تحقیقاتی و اجرایی خود را در بخشهای چهارگانه ای متمرکز کرده است که یکی از آنها انرژیهای خورشیدی است.
دفتر طرحهای خورشیدی ، با هدف گسترش فرهنگ استفاده از انرژی خورشیدی و بومی نمودن تکنولوژی آن در داخل کشور و نیز احداث نیروگاههای خورشیدی ، از همان سالهای آغاز فعالیت سانا شکل گرفت.
سانا کاهش هزینه های درازمدت نظامِ تولید انرژی و صیانت از محیط زیست و منابع انرژی تجدید ناپذیر از طریق مدیریت منــابع تجدید پذیر انرژی و مدیریت گسترش تولید و مصرف انرژیهای نوین در کشور را ماموریت خود می داند.
- انجمن انرژی خورشیدی ایران ، به منظور گسترش و پیشبرد و ارتقاء علوم و تکنولوژیهای استفاده از انرژی خورشیدی در ایران شکل گرفت و اساسنامه آن در سال ۱۳۷۹ مورد تصویب مجمع عمومی واقع شد.
فعالیت های انجمن ، محدود به پروژه های صرف تحقیقاتی و انتشار کتب و نشریات علمی نمی شود و تشکیل گردهمایی های علمی ، ارائه خدمات پژوهشی ، برگزاری کارگاههای آموزشی و نیز تشویق، ترغیب و تجلیل از پژوهشگران و اساتید و محققان ممتاز را نیز شامل می شود.
دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته های علوم ، مهندسی و معماری و نیز شخصیتهایی که دارای مقام و شأن علمی و تجربی در زمینه های انرژی خورشیدی می باشند، می توانند به عضویت انجمن درآیند.
بدون دیدگاه